WORKS 2000-2012

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ

VIDEO– VIDEO INSTALATION 

2012 «Όταν ο κύριος Σ συνάντησε την κυρία Μ»

video installation

Οι τεράστιες διαφορές που έχουν τα δύο φύλα στη σκέψη και το συναίσθημα επί χιλιετίες παντού στον κόσμο κάνει εύλογη την υπόθεση ανθρωπολογικών σταθερών και βιολογικών προσδιορισμών. Η θέση του Judith Butler, στα 1990 για την σχέση μεταξύ των φύλων υποστήριζε ότι ακόμη και το σώμα κάθε φύλου είναι κοινωνικά κατασκευασμένο. Τα βίντεο του έργου για τη σχέση των φύλων περιστρέφονται κατά βάση γύρω από τον άνδρα την γυναίκα, την σύγκρουση, την εξουσία,την κοινωνία, βασισμένα στη θεωρία του Ανδρόγυνου, σύμφωνα με την οποία ο αγώνας των φύλων θα τελειώσει όταν -εκφρασμένο με μια αμυντική υπερβολή- οι άνδρες θα κλαίνε και οι γυναίκες θα ρεύονται συχνότερα.

Post Body   2011

video, 4 min

Η διαμόρφωση μιας νέας αντίληψης για την μορφή και το περιεχόμενο της φύσης αλλά και της αντίληψης του ίδιου του ανθρώπινου σώματος, τείνει να δημιουργήσει μια διαρκεί σχέση αποξένωσης-ενσωμάτωσης μεταξύ τους, μέσα στην οποία άλλοτε το σώμα γίνεται μέρος και προέκταση της φύσης και άλλοτε εκτοπίζεται από αυτήν ως ξένο σώμα.

https://vimeo.com/24971249

“Departure” 2007 

video, 2 min in loop

Σημεία αναχώρησης και προορισμοί, δρόμοι περάσματα – σημεία προοπτικής – διέξοδοι αδιέξοδα. Θέσεις μετέωρες που πολλές φορές ταυτίζουν την ακινησία με την κίνηση, την σιωπή με το θόρυβο στο νέο διαμορφωμένο τοπίο, όπου οι ουμανιστικές αξίες έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα. (παρουσιάστηκε στην BIENNALE1, Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θες/νικης, «Ετεροτοπίες – Project Public Screen»)

Frames 2006-2011

Επιτοίχια βιντεοεγκατάσταση αποτελούμενη από 10 λευκά μόνιτορ

“00-06”     2006

Video. Duration 6min

Συλλέγουμε από μια περίοδο εξέλιξης βιώματα, συναισθήματα, εικόνες, ήχους. Όλες αυτές οι μορφές είναι σε αδράνεια μέσα μας. Όταν συσσωρευτούν και σχηματοποιηθούν σε κάτι σημαντικό κινητοποιούνται και μεταβάλλονται, μέσω της αντίληψης μας, δίνοντας την αίσθηση του πραγματικού λέμε ότι το σώμα άλλαξε μορφή. Ή καλύτερα δεν υπάρχει μορφή, αφού η μορφή είναι το ακίνητο και η πραγματικότητα η κίνηση. Εκείνο που είναι πραγματικό είναι η αδιάκοπη αλλαγή μορφής. Η ταινία χτίζεται πάνω σε ένα ρυθμικό μοντάζ και όχι πάνω σε μια θεατρική πράξη, με βασικά χαρακτηριστικά της τις γρήγορες εναλλαγές στον χρόνο και στον χώρο, την πολυπλοκότητα των γωνιών λήψης, τις φωτιστικές αντιθέσεις. (παρουσιάστηκε στο Θέατρο Αμόρε με επιμελήτρια Ghislaine Dantan)

Horizon 2004

Video. Duration 4 min

CONCEPT

Αναμονή, Προσμονή , Εντάσεις, Ανατροπές. Όλα μαζί σε ένα ρυθμό εικόνων. Ενα οπτικό σχόλιο για την διερεύνηση της συνείδησης και των αισθήσεων.

00-03 2002

video, duration 2.13 min

Μέσα σένα σώμα ακίνητο, μέσα σε ένα υγρό περιβάλλον, διακινούνται με εσωτερική ένταση εικόνες και συναισθήματα φωνάζοντας σιωπηλά, «Δώσε μου αέρα να αναπνεύσω»

 (1ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΒΕΣΚ Πειραματικού Βίντεο στο “Παράξενη Οθόνη”, Φεστιβάλ Video και Multimedia Μονής Λαζαριστών, Θεσ/νίκη

“0002” 2002

video, duration 2min

Αιωρούμενα πόδια σε μια προσπάθεια συγχρονισμού της κίνησης τους κάτω από τον ήχο ενός επαναλαμβανόμενου σχεδόν υπνωτιστικού ρυθμού. Η δράση κάνει αναφορά στην ικανότητα ή την ανικανότητα προσαρμογής της κίνησης στο χρόνο και τον ρυθμό. Οι περφόμερ αφέθηκαν στον ρυθμό του ήχου, συντονίζουν αβίαστα την κίνηση τους με την μουσική αλλά και την μεταξύ τους κίνηση, χωρίς πρόβες και προετοιμασία.

Legs in an effort to synchronize their movement, under a repetitive almost hypnotic sound. The action, in resembling with a pendulum, comments on the ability or inability to comply with the flow of time and rhythm.

“0001” 2002

Video 3min

CONCEPT

Μέσα σε μια διαρκή αναζήτηση και επαναπροσδιορισμό του ενδιάμεσου χρονικού τοπίου, οι σκέψεις σχηματοποιούνται καισυμπιέζονται σε κινούμενες εικόνες. Πνεύμα και ύλη εγκλωβισμένα ανάμεσα στην αρχή και το τέλος, αναζητούν αδιάκοπα το ωραίο, το διαρκές, το απόλυτο. Ένα συνεχόμενο ταξίδι, σε μια διαρκή επανάληψη.

Video installation / Video in loop.

Wir? 2000

ΒΙΝΤΕΟΕΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕ 3 ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΕΝΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ, ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ 4MIN 23SEC

CONCEPT
Τo ποίημα Anna Blume του Kurt Schwitters γίνεται αφετηρία για την δημιουργία του έργου αυτού. “Εγώ, μου, Εσύ, Εμείς;” (Ich, meiner, Du, Wir? – Deiner Dich!).
Σε ένα τρίπτυχο προβολών με τίτλο «wir?» (εμείς;), μέσα από εναλλασσόμενα θραύσματα εικόνων και ήχων, δημιουργείται μια κυκλική και ταυτόχρονα αποσπασματική αφήγηση γύρω από τη σχέση ενός ζευγαριού. Στο επιλεκτικά απογυμνωμένο από χρώματα και αντικείμενα τοπίο, κυριαρχεί μόνο το κόκκινο χρώμα.
Η κάμερα παραμένει ακίνητη και καταγράφει μια πορεία γύρω από τον προσωπικό χρόνο των δύο performer. Παρακολουθεί ασφυκτικά τις κινήσεις και τις δράσεις τους. Μέσα από μια σειρά στερεοτυπικών εικόνων καθημερινότητας και παράδοξους τρόπους επαφής, η επικοινωνία παραμένει πάντα μετέωρη και αμφίβολη. Το έργο φέρνει στο προσκήνιο την αμφισβήτηση για τους ρόλους των δύο φύλων, για τις στερεοτυπικές σχέσεις, για τους τρόπους συνύπαρξης, για το “εμείς”, για το “μαζί”. (διπλωματική εργασία μεταπτυχιακού, παρουσιάστηκε σε πολλά διαφορετικά φεστιβάλ. Ενδεικτικά στο International Festival Sarajevo-Video Project “Call MeSarajevo” στο Σαράγιεβο).

“blue”      1999-2000

Video. Duration 2min 40sec.

CONCEPT

Σε ένα ψηφιακό περιβάλλον, χωρίς προοπτική, n συνεχής αλλαγή επιπέδων και n αλλεπάλληλη διαστρωμάτωση video εντείνουν την παραδοξότητα της σχέσης μεταξύ αντικειμένου-υποκειμένου. To αντικείμενο-γυάλα γίνεται μέσο προβολής διαστρεβλωμένων εικόνων και προσδοκιών, εγκλωβίζοντας τελικά τους ήρωες μέσα σε αυτό.

In o digital environment, without perspective, the continuous changing of levels and the successive video layers intensifies the unconventional relationship between object – subject. The glass-bowl object becomes the medium of projecting distorted images and expectations, capturing the performers in it.

Αστικό τοπίο 2000

Πλαστικοποιημένες ψηφιακές εκτυπώσεις

ΕΑΝ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ 2000

video, 1min 31sec.

KENOTRON 2000

video 1min

Μέσα σε ένα σκηνικό με φόντο το απόλυτο λευκό, ο όγκος της πόλης χάνει την βαρύτητα του. Αντιστρέφοντας την προοπτική, διαπιστώνεις ότι ανά πάσα στιγμή δεν ελέγχεις τίποτα. Το τέρας ξαναγυρίζει μετατρέποντας την πόλη σε προσωπικό του παιχνίδι.

In a setting with a pure white background, the size of the city recedes.
By inverting perspective you realise that, at any given moment, you are in control
of practically nothing.

SPUK 2000 1999

video installation 2min 20sec

To  έργo είναι βασισμένο στην ντανταϊστική ταινία του Η. Richter “Vormittagsspuk” (Πρωινά Φαντάσματα, 1927-1928), με δέμα την επανάσταση ίων αντικειμένων ενάντια στη ρουτίνα. Τα αντικείμενα μετατρέπονται σε ζωντανοί οργανισμοί που η Η γλώσσα τους και οι χειρονομίες τους γίνονται πεδίο εξερεύνησής. Με πειραματισμούς πάνω στην κίνηση αποκαλύπτεται η εσωτερική δομή της ταινίας. Κρατώντας τον ήδη υπάρχοντα ρυθμό, εισάγονται νέα στοιχεία αυτοσχεδιασμού πάνω στην κίνηση, συμμετέχοντας και εμείς ταυτόχρονα ως ηθοποιοί και θεατές στην δράση της ταινίας.

The project is based on a Dada film of H. Richter «Vormittags Spuk» (Morning Ghosts, 1927-1928), dealing with the revolution of the objects against routine. The objects are now live organisms which their language and gestures become a field of exploration. With experimentation on the movement (motion) the inner structure of the film is revealed. Following
logic and its already existing rhythm, new elements of improvisation on the movement are introduced, participating simultaneously both as actors and spectators in its action.

CITY 1999

Video 2 min.

Οριζόντιες και κάθετες πορείες  συγκρούονται και ανατρέπονται. Μέσα σε μία χρονική στιγμή, μία κίνηση ακαριαία αντιμεταθέτει το πρόβλημα με την λύση, συγχέοντας τον ήρωα με το τέρας, ένα παλαιό παραμύθι. Για μία ακόμη φορά η μορφή της σύγχρονης πόλης γίνεται μορφή σκέψης.

Horizontal and vertical paths clash and overturn. Within a second, a sudden flash of a movement causes a problem- solution permutation, merging the hero with the beast, an old tale. Once again, the shape of the modern city becomes the shape of thought.